Gece gece Kadir İnanır'ın bu repliği şurdan çıktı:
Bugünlerde sıkça duyduğum ve her duyuşumda şaşırdığım soru anlamı taşıyan bir cümle var;
-sen nişanlını çok seviyorsun???-çok mu seviyosun tonlamasıyla:))
Herkes üzülmeme,bu kadar özlememe şaşırıyor gibi...annem bile:))ki kendisi şu günlerde aşkımın en yakın tanığı,gündüz çok feci rol yapabiliyorum çünkü,gülümsememi eksiltmiyorum asla..ama akşamları geceye yaklaştıkça üzerime çöken hüznü o görüyor en çok.
Pardon ama çok sevmesem niye nişanlanayım diyorum bende bu sorumsu cümleye:))
Çok duyunca bu cümleyi üzerinde düşündüm ister istemez,sanırım buna sebep insanların seçimleri.
Bazı insanlar vardır,hepimizin etrafında vardır onlardan,sevgilileri olmadan yaşayamazlar nerdeyse,bi gereklilik gibidir,sevgili,nişanlı,eş..bi şekilde olmalıdır.En kötüsü mevcut seçeneklerin en iyisine razı olurlar.Hem şikayet ederler,hem devam ederler.Hayatlarında biri vardır ama açıktır algıları;daha iyisine...
Esasında daha iyisi her zaman vardır,hepimizin daha iyisi vardır,benim,senin,onun...
Sanırım aşk en iyi olsun olmasın,o kişinin 'senin için' en iyi olmasıdır.
Ve bence bu hissi hissettirmiyorsa biri olmasın daha iyi.
Üniversite yıllarımın vazgeçilmezi Teoman'ın dediği gibi;
Aşk kırıntısıyla doymaktansa,tek başıma aç kalırım bu dünyada.
ve şu an kulaklığımda çalan şarkıda Kazım Koyuncu'nun dediği gibi;
sevmesem öyle kolay çekip gitmek/yaralı bir kuş gibi
Herşeyi katlanılır ve güzel kılan birşey varsa onun adı kesinlikle sevgidir.
HAYAT SEVİNCE GÜZEL,herkes çok severek evlensin inş.
Veya şu an aklıma gelen ve beni güldüren bir laz atasözünde dediği gibi;
sevduğuni alamayisan,alduğuni sevecesun:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder