O ŞİMDİ ASKER

29 Eylül 2012 Cumartesi

Denize attık gitti...

Uzun zamandır bloğuma sadece takip listemi okumak için giriyordum.Oysa ne çok şeyler yaşadım o arada...bir sürü hayat sığdı zamana...
Sevgilim tekrar izne geldi,gezdik,doyamadık birbirimize ve gitti,üzerinden aylar geçti son gidişinin ve şafak 53:)
Defalarca Ankara'ya gittim,Aliçomun yanına,geri geldim,her gidiş gelişlerde mutsuzluğa boğuldum...
3 kez Aliço geldi evine,bize:)her gelişinde yüzümüzü güldürdü,gidişlerinde hüznümüzü arttırdı...playstationda birbirimizi dövdük,iyice küçülen minicik bebeğimi kucağıma aldım,oyun oynamasını izledim...dualar ettim...hiç kimsenin bilmediği,görmediği anlarda,kuytusunda yatağımın,en saf halimle hıçkırarak yalvardım Rabbime...
ve Pazartesi tam beklediğimiz olmasa da beklenen güzel haber geldi,yendi benim bebeğim o kitleyi,hiç parça kalmadı,2.ameliyata gerek kalmadı,sadece 20 günde bir,7 kür olacak şekilde koruma programı alacak,ve sonra sürpriz bi aksilik çıkmazsa inşallah bitecek tedavi süreci:))
Telefonda konuştuk haberi aldığımız gün,helal olsun bebeğime dedim,naptın sen onu yaa,nereye sakladın,görememiş doktorlar dedim,denize attım abla dedi kikirdeyerek:))
Hayatımın her anlamda en zor yıllarından biriydi bu yıl,bir diğeri babamı kaybettiğimi zamanlardı...
Ama iyi baş ediyorum bence:)zor da olsa...
Ne olursa olsun umut doluyum...
Biz koskoca bi hastalığı denize attık:))daha nolsun:))


Hiç yorum yok: