Ben bugün;

*Öğlen arkadaşımızın dedesinin cenazesine katıldım.Buz gibi esen rüzgarda denize bakarken ve rahmetli dedesi defnedilirken,Kur'an eşliğinde düşüncelere daldım;babamı defnedişimizi hatırladım,onsuz nefes alamıycam sanırken koskoca yılların nasıl geçtiğini,çok özlediğimi...hayatın ne kadar basit ve anlık olduğunu,ama yaradılışımız itibariyle bunu ne çabuk unutabildiğimizi...bu unutmanın Allah'ın bir lütfu olduğunu,yoksa yaşamın çekilmez olacağını...insanlar ilgiyle defnedilişi izlemeye çalışırken Hoca'nın söylediği şu sözleri düşündüm;kardeşlerim bu kişi Hakk'ın rahmetine kavuştu,o şu an bir yolculukta,ve buradaki arkadaşlar onu gerektiği şekilde uğurlamak için herşeyi zaten yapıyorlar,bunlar ilgi çekici değil,neye bakmaya çalışıyorsunuz?burda hepimiz kendi yolculuğumuzu,hazır olup olmadığımızı sorgulamalıyız...ağladık,sorguladık,düşündük,üzüldük,sonra dönüşte yine bişeylere gülebildik...ve işlerimize,hayatlarımıza dönüp hiçbişey yok gibi devam ettik....

*Giyimde renkliliği çok sevmeme rağmen eşarbım hariç simsiyah giyindim,ve bunun cenazeye gidecek olmamla ilgili düşünülmüş bi hareket olmadığını,ruh halime göre giyindiğimi ve ruh halimin pekte iç açıcı olmadığını anladım.

*Herşeyi içime attığımı ve dehşet neşeli insan rolü yapabildiğimi,hatta bu konuda Oscarlık bi insan olduğumu bi kez daha idrak ettim.

*Bi süre çalışmamayı,buzz gibi soğukta hiç dışarı çıkmamayı,yan gelip yatmayı çok içten istedim.

*Bloğumdaki geri sayım sayacına her baktığımda sinir olduğumu,zamanın ne kadar göreceli olduğunu ve son zamanlarda çoook yavaş geçtiğini,bitanecik sevgilimi dehşettt şekilde özlediğimi,bunu anlatacak kelime bulamadığımı,kızacak kimse bulamayınca içten içe neden gitti diye saçma bi şekilde ona kızdığımı,zamanı ileri sarmak istediğimi,tüm çiftlere acaip iç geçirerek baktığımı,gözümü kapatıp onu yanımda hayal ettiğimi,bu halim üzerinde Kore filmlerinin tesirinin hem yarabandım,hem yaram şeklinde olduğunu,izledikçe vakit geçirtmelerinin yanında,duygusallığımı beslediklerini,arkadaşlığın insan hayatında ne kadar dengeleyici bir yeri olduğunu vee eğer bunları yazmak için bloğu açmasaydım ve yazıp dikkatimi dağıtmasaydım şu an deli deli ağlıyor olacağımı farkettim.

*We Teach Love filmini izledim,sevdimmmm,tabi ki bir Kore filmi,yaşasın Korean Style:)

*Dün geceden beri dilime dolanan bu şarkıyı içimden mırıldandım durdum.

*Çok alakasız olacak ama şu an aklıma geldi dün kızlarla aldığımız Yves Rocher Makyaj bazı ve Loose powder foundation'ın ne kadar harika olduklarını bizzat onayladım,tavsiye ederim.

*Son olarak çok tarzsız bi bloğum olduğunu,bloğumunda kendim gibi daldan dala bir tarzı benimsediğini anladım.

Bugün farkedip,düşündüğüm ,yaptığım,öğrendiğim söylemeye değer şeyler bunlar.