O ŞİMDİ ASKER

20 Nisan 2012 Cuma

Resimlerle son zamanlarda ben...


Bu ne postu bilmiyorum pek,içimden geldi,taaa sevgilimin izine gelişinden bugüne kadarki süreçte neler giydim,neler yaptım postu galiba.

Alimmmm,henüz hastalığını bilmezken,doğumgününden,açıp açıp bakıyorum,mutlu ailemize...



Sevgilimin ilk geldiği gün,üniformasıyla resim çekilme seansımız,yine gelseee...


Bitanecik bebeğim benim,Ali'nin ilk rahatsızlandığı zamanlarda geldi ve bana hep iyi geldi,hep mutlu etmeye çalıştı...


Beraber kahvaltı yapmayı ne kadar özlemiştik,yine özledimm:((


Dünyanın en güzel çiçeği sevgili çiçeği...


En huzurlu yeri sevgili omzu...


ve zaman su gibi akıp gitti,bişey anlayamadan sevgilim de gitti...


Hoşçakal aşkların en güzeli...


Zoraki gülümsediğim bi gün,hatırlıyorum bugünü,ablamın doğumgünüydü,herkes mutlu neşeliydi,benim düğünümde ne giyeceklerini konuşuyorlardı kardeşlerim-nişanlımın kızkardeşleri,bir anda soyutlanmıştım,Ali iyileşmezse ne kadar mutsuz,keyifsiz bir düğünüm olacağını,Ali öyleyken hiçbişey istemeyeceğimi farketmiş,odadan kaçıp ağlayıp,sonra geri gelmiştim:((


Kübramla kafa dağıttık,dertleştik.


Pizzadan 2'şer tam dilip yedikten sonra doyduk ve kalanın üst kısımlarını yedik,sonra halimize güldük...


Haftasonu evden çıkmak istemediğim bunalımlı dönemlerimde sabahları böyle minik kahvaltılar yaptım kendi kendime,tahin-pekmez,nutella ve domates-peynir...


Nişanlımın ailesini ihmal etmemek için çabaladım,altın rengi bu hırkamla aşk yaşadım...


                          Haftasonu her sıkıldığımda sütlü tatlı yapıp oyalandım,yedim....


Sıkıldığımda ofis deposunda kendi kendime resimler çekildim,konuştum...


Ameliyattan sonra,ilaç tedavisine başlamadan önce Ankara'ya Ali'mizin yanına gittim sürpriz yapıp,onu öyle görüp içim parçalanırken bi yandan,dışarda gezeceği son 2 günde onu mutlu etmek için çabaladık durduk...Harikalar diyarına,hayvanat bahçesine,Kızılcahamam'a et yemeye,sinemaya gittik,pizza yedik,ikimiz otelde aynı odada kaldık,bebeğimle koyun koyuna yattım aynı yatakta,kokusunu içime çeke çeke,gece uyanıp onu izleye izleye:(((


Alim babasıyla halı sahada takılırken yengeme saçma sapan komik pozlar verdim...


Kendime yeni sevgili yaptım;keloğlan:))


En büyük zevkim;kendime makyajlar denedim...


Abilerinin ve anne-babalarının yokluğunda teyzelerinde olan çooook özlediğim ömerçip ve memomuzun yanına gittim...teyzemin köydeki evinde ve güzel balkonunda keyif yaptık...



offf benim bebeğimmm,memommm


Köy manzarasında resimler çekildim...


Ömerçipimi sevdim...


Kübişime sarıldım...


Tavşanlarımmmmla gezdim....


Soho'da fajita yedim...



Yeni şeyler aldım,kombinler yaptım,Kübişime pozlar verdim...


Güneşi gördüm,içim açıldı,kendimi meydan parkına attım...


Tuhaf bakışlara aldırmadan ama acele çekimler yaptım...


Kübişimle aşk filmine kız kıza gitme gafletinde bulunduk,salona girince izleyicilerin hepsinin çift olduğunu görünce dudaklarımızı astık:))


Kumpir yedik,denizi izledik...


Çay keyfi eşliğinde dergi karıştırdım...


Bu yatak odasını beğendim...


Altın hırkamı her şekilde deneyip giyinmeye ant içtim:))



                                       Bu kombinimi çok sevdim,her gün giymek istedim...

Tüloş'umun çektiği bu resme bayıldım,sevgilimin de bayılmasına ve bana iltifatlar yapmasına ayrıca bayıldım:))


Ofis kahvaltı ve öğle öğünümü eticinle yapma gibi bi alışkanlık edindim...


Gezdim,yedim,güldüm,eğlendim,giyindim,süslendim,yeni şeyler aldım...ama ben her gece bu resme baktım ve ağladımmmmm...


Seni çok özledim bebeğim.......

13 Nisan 2012 Cuma

Teşekkür

Çook teşekkür ederim,dualarınız ve güzel niyetleriniz için...

Amcam,yengem ve Alimiz Ankara'da başka bi hayata başladılar şimdi...ev kiraladılar,tedavi gördüğü günlerde hastanede,görmediği günlerde çok izole bir şekilde evdeler...biz ailenin geri kalanları duayla,ordan gelecek iyi haber ümitleriyle,onlara yardım edememenin acısıyla,aynı zamanda uzak olduğumuz ve her anın içinde olmadığımız için kafamızı dağıtabiliyor oluşumuzun vicdan azabıyla,bedenimiz hayatlarımızda,kalbimizde derin bir acıyla devam ediyoruz...

Aslında aynı hayatı yaşamaya devam ediyorum,giyiniyorum,süsleniyorum,gülüyorum,izliyorum,alışveriş yapıyorum vs vs...ama sanki insan güzel anlarını kayıt altına almak ister ya,bugünleri kayıt altına almak istemiyor gibiyim...Bunlar dış yüzüm çünkü...ve maalesef herkes dış yüzünü görebiliyor,içinde yaşadıklarını anlatmak o kadar zor ki...İnsanın kalbini ve herkes çekilince gözyaşlarını tek O biliyor.... Bazen bloğumu açıyorum,kendimi dış yüzümü anlatarak oyalamaya ihtiyacım oluyor...sonra biraz düşününce,bari kendimle kalmışken kendime rol yapmayayım diyorum...sonra da iç karartıcı şeyler yazmak istemediğim için vazgeçip kapatıyorum.Çünkü bunları yazınca da kendimi negatiflik yaydığım için,okuyanların anına negatif etki ettiğim için kötü hissediyorum...evet,zor günler geçiriyoruz,geçireceğiz,fakat yine de güldüğümüz anlar var elbet...sadece bir süreliğine(inş) sevinçlerimiz de buruk...Sonra inşallah Rabbim yüzümüzü güldürecek ve mutlu apartmanımız geri gelecek...

Dua eden ve iyi niyetini esirgemeyen herkese çok teşekkür ederim,Rabbim kimseyi sevdiklerinin sağlığı ve acısıyla sınamasın inşallah.