Çook teşekkür ederim,dualarınız ve güzel niyetleriniz için...
Amcam,yengem ve Alimiz Ankara'da başka bi hayata başladılar şimdi...ev kiraladılar,tedavi gördüğü günlerde hastanede,görmediği günlerde çok izole bir şekilde evdeler...biz ailenin geri kalanları duayla,ordan gelecek iyi haber ümitleriyle,onlara yardım edememenin acısıyla,aynı zamanda uzak olduğumuz ve her anın içinde olmadığımız için kafamızı dağıtabiliyor oluşumuzun vicdan azabıyla,bedenimiz hayatlarımızda,kalbimizde derin bir acıyla devam ediyoruz...
Aslında aynı hayatı yaşamaya devam ediyorum,giyiniyorum,süsleniyorum,gülüyorum,izliyorum,alışveriş yapıyorum vs vs...ama sanki insan güzel anlarını kayıt altına almak ister ya,bugünleri kayıt altına almak istemiyor gibiyim...Bunlar dış yüzüm çünkü...ve maalesef herkes dış yüzünü görebiliyor,içinde yaşadıklarını anlatmak o kadar zor ki...İnsanın kalbini ve herkes çekilince gözyaşlarını tek O biliyor.... Bazen bloğumu açıyorum,kendimi dış yüzümü anlatarak oyalamaya ihtiyacım oluyor...sonra biraz düşününce,bari kendimle kalmışken kendime rol yapmayayım diyorum...sonra da iç karartıcı şeyler yazmak istemediğim için vazgeçip kapatıyorum.Çünkü bunları yazınca da kendimi negatiflik yaydığım için,okuyanların anına negatif etki ettiğim için kötü hissediyorum...evet,zor günler geçiriyoruz,geçireceğiz,fakat yine de güldüğümüz anlar var elbet...sadece bir süreliğine(inş) sevinçlerimiz de buruk...Sonra inşallah Rabbim yüzümüzü güldürecek ve mutlu apartmanımız geri gelecek...
Dua eden ve iyi niyetini esirgemeyen herkese çok teşekkür ederim,Rabbim kimseyi sevdiklerinin sağlığı ve acısıyla sınamasın inşallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder